یا من اسمه و دوا وذکره و شفا
این مطلبو که میخوام بنویسم از خودمه پس از شما دوستان خواهش میکنم که اگر اشکالی در آن هست گوشزد فرمایید تا بتوانم رفع کنم ودر پست های آینده دیگر این اشتباهات را تکرار نکنم.اگه هم خوبه تشویقم کنید تا بازم بنویسم!!!
ممنون میشم از نظرات همه شما خوبان
(یا من اسمه و دوا وذکره و شفا)
توی جمعی نشسته بودیم و داشتیم در مورد یکی از دوستان که برایش عارضه ای از زمان دفاع مقدس پیش آمده بود حرف میزدیم
داستان از اینجا برای من زیبا بود که مینویسم........
علی :آقا رضا سردرت واسه چی هست چرا این همه سر درد میگیری؟
آقارضا:والا چی بگم به قول این تلویزیونا یادگاری آوردیم از زمان جنگ
علی:میگم نکنه که سردردت واسه میگرن باشه یه سر برو دکتر
آقارضا:دکتر که خیلی رفتم همشون دارو و قرص تجویز میکنن ومیگن که بعد از یک ماه بیا عمل کن
علی:بابا این دکتراکه اصلا چیزی بلد نیستن برو پیش یه فوق تخصص من یکیشون سراغ دارم شمارش میدمت میگن هرکی رفته پیشش خوبش کرده بروپیشش حتما خوبت میکنه واز دست این لعنتی راحت میشی!!!!
بی بی خانم که از همه سنش بیشتر بود خندید و گفت : خدایا کمک از تو،مدد از تو ، بعدش گفت:
خدایا هرچی تو بدی چه خوب چه بد بازم شکرت
مگه خدای این چندتا دکتر که رفته با خدای اون یکی فرقی میکنه؟
همشون خداشون یکی هست !
وشفا هم خدا میده نه اون دکتر بلافاصله گفت:
«دکتر دوا مینویسه تو بخور به نیت شفا ایشالله که خدا خودش خوبت میکنه ،خدادکترهمه مریضا هست طبیبت اصلیت خداست ، نه نه جون دکترا وسیله هسن»
من یکهو یادم به این چندکلمه معروف در دعای کمیل افتاد.«یامن اسمه و دوا وذکره و شفا»
بی بی خانم بدون وقفه گفت :
«خدایا خودت همه جانبازان وهمه مریضا رو شفابده »
کمی فرو رفتم درمرداب وجودمو باخودم گفتم ببین ایمان به خدا یعنی این.....
خدایا همه جابازان وبیماران را لباس عافیت بپوشان
منتظر نظراتتونم
گشتم ولی قبر تو را پیدا نکردم!!!!
این روزها دوست دارم بگریم...بغضی سنگین گلویم را می فشرد...
نمیدانم این چه حکمتی است ،