باران رحمت

مردمان اهالی دل؛

چهل روز است. که نماز باران می خوانند؛

خدا کند امروز، از آسمان ابری چشم،

باران رحمت ببارد...

یاکریم

روی دیوار خاطرات دلش نوشته بود:

« یا کریم ها را نکشید! »

دل مردم با غروب میگرید

و دل غروب با نوای یا کریم...

قفس

در قفس تنها یک غزل خواند

قناری بی نام و نشان

اسیری و اسیری و اسیری

 .

.

.

هدیه وبلاگ رفاقت به سبک شهید در مورد قفس نشینان

خیلی زیباست؛  ارزشش از این پست بسیار بالاتر هست؛ حتما ببینید.

ابر گریان

بگذارید ابر بگرید

دیگر زمین طاقت دیدن بغض آسمان را ندارد...

+

عکس مربوط میشه به ایام اربعین امسال(94) پشت مرز عراق؛ توی خاک شلمچه جا موندیم. اربعینی داشتیم در کربلای ایران.

لحظه های سخت عمرم همیشه جاموندن از قافله کربلا بوده.

مسافر بی جهاز

مسافرم...

لیک کنون جهازم آماده نیست!

---

باعرض پوزش؛ امروز به صورت تصادفی متوجه شدم خیلی از نظرات قبلی شما بزرگان بدون این که خودم بفهمم به هرزنامه وب منتقل شده بودند.و خیلی از نظرات بی جواب موندند؛ ببخشید.

به هوای دیدن تو

تنها یک برگ به درخت ماند...

آن هم به هوای دیدن تو

شنیدنی اما...

بعضی ها حرفهایشان چقدر شنیدنی است،

.

اما فقط برای

.

یک بار...

.

تحریف تو

تاریخ زندگی ات را خودت ثبت کن!

تا مورخان هوس باز اشکت را به گریه و

لبخندت را به خنده تحریف نکنند...

+

از دست برخی آدمها...

آنطور که دلشان می خواهد از تو برداشت می کنند نه آنطور که هستی....

تضاد فریاد و سکوت

هر چقدر هم که در بیداری بلند فریاد زنی،

عاقبت در سکوت چشم فرو خواهی بست.

یا مُغیثَ مَن لا مُغیثَ لَه

ای پناه بخش کسی که جز تو پناهی ندارد

(دعای جوشن کبیر)

عکسهایی بر خلاف تصور

عکسها برخلاف آنچه که تصور میکنی؛ با تو

حرف نمی زنند. تنها تو را گول می زنند...

+ چقدر ساده ایم ما آدمها گاهی دنیایمان ؛ را روی یک عکس می سازیم؛ بی آنکه بدانیم این، تنها بخشی از آنی هست که ما نمی بینیم...

بهانه پایان...

تا حکایت آغاز کردم

دلم به بهانه پایانش گریست...

.

.

.

فراری

عجیب مردمانی هستیم ما...

آرزویش می کنیم.

همین که آمد؛ از دستش به چترها پناه می بریم...

خنده تلخ

گاهی وقتها؛ آنقدر با خودت کلنجار می روی که چشمانت  میزبان گلوله های گرم اشک نشوند؛ برای فرار از دست اشک ها؛ از هر کاری که؛ دستت بر می آید دریغ نمی کنی. گاهی آن چنان سخت و بی ربط میزنی زیر خنده که کسی از درد درونت چیزی متوجه نشود.آنوقت است که میفهمی ( خنده تلخ من از گریه غم انگیز تراست ) یعنی چه...

امروز کاروانی از دوستان عازم سفر کربلا شدند

خود رفتند و دل ما را عجیب هوایی کردند.

هوای شهر ابری بود اما هوای چشمان بدرقه کننده ها بارونی بارونی؛ و بد جوری چشمان آدمو قلقلک میداد تا واسه کم کردن از این کوه آوار شده در وجودت و حسرت جا مندن از این قافله قطره اشکی هم که شده نثار بی لیاقتی خودت کنی...

وحال تمام خوشحالی ام این است که حداقل لیاقت بدرقه شان راداشته ام.آقا جان  همینش هم شکر...

یادش بخیر؛ عکسهایی که در سفر اربعین گرفته شد.

دعا میکنم زیارت حرم خوبان نصیب همه بشود.

آسمان وچتر

چه داستان عاشقانه ای دارند. آسمان و چتر

دیدارشان با اشک آسمان است و سکوت چتر

روزگار سخت

هرچقدر هم که راست باشی ،

دست سخت روزگار،

از تو راست تر ها را هم؛ خم کرده است...

رینگ رینگ

چه سمفونی ناموزون ولی زیبایی ایجاد کرده بود؛ انگشتان ترک خورده پیرمرد ضعیف!

رینگ رینگ...

آنگاه که بر سر پیچ کوچه های باریک اما صمیمی؛ دست چروک و خشکیده اش؛ زنگ خسته دوچرخه اش را نوازش میکرد.و پاهای بی رمقش ملتمسانه بر رکاب دوچرخه ای فرتوت فرود می آمدند تا او سرعت گیرد و از یادها عبور کند.

و در این بازی زمانه هرگز مقایسه نخواهم کرد؛ صداقت زنگ دو چرخه ی سالخورده آن پیرمرد را با بوق ماشین های شیک جوانان امروزی...

رینگ رینگ...

* دانلود کنید*

گناه نکنید

*از اینجا دانلود کنید*

دوستی با سایه

با سایه ها پیمان دوستی مبند

که با اندک نوری ؛ از تو فراری می شوند.

یا دائم تو را فریب می دهند.

این است دوستی با سایه ها...

امام علی(ع) می فرماید:

« از دوستی با دروغگو بپرهیز، زیرا دروغگو چون سراب است که دور را به تو نزدیک و نزدیک را به تو دور می نمایاند.»

بحارالانوار/ج71/ص 196

***

امام صادق(ع) می فرماید:

« آدم دروغگو دلایل و حجتهای آشکار را از بین می برد و با ( ایجاد) شبهات پیروانش را به نیستی می کشاند.»

اصول کافی/ج2/ص 239

دل نوشته...

دستانم باخود فکر میکنند که دلم سواد ندارد.

عجب خیالی دارند این دستها...

دستانی ، آنچه را که دل می گوید، می نگارند !!!

اگراو سواد نداشت.آنها  چه را می نگاشتند؟؟؟

و چه زود باورند؛ مردمانی که فکر می کنند باسوادم

 اما نگاهشان به دست خط و امضای تـَــهِ دل نوشته ها ست...

---

بزرگوارن در روز عرفه ما رو از دعای خیرتون محروم نکنید.

نیازمند

خدا یا آمده ام خودت را از خودت گدایی کنم.

می شود اندکی از خودت به من بدهی؟؟!!

روزهاست که همه دارم الا تو ...

اگر تو داشته باشم دیگر ازهمه چیز و همه کس بی نیازم.

عمر برباد رفته

عمر بر باد رفته را شنیده ای؟؟؟!!!

حال به وضوح ببین یعنی چه:

یعنی؛ تمام آنچه را که باید به خدا می رساندی؛

 اشتباه فرستاده ای...

و حال دستت خالیست...

این همه عمر کردم، همه اش بر باد رفت...

خدایا ! فقط یکی دیگر مانده...

این یکی را خودت بردار

طاقت گمشدنش را ندارم.

خانه ی دل

دلت کم جایی نیست...

این دل خانه خداست...

برای بهترین میهمانت ، تمیز نگه اش دار...

یا اگر نمی توانی، به خدایش بسپار...

قال الصادق علیه السلام :

القلب حرم الله فلا تسکن حرم الله غیر الله

دل حرم خداست ، پس در حرم خدا، غیر خدا را ساکن مکن .

بحار الانوار، ج 70، ص 25.

اندکی نور

در تاریکی گم شده ام...

برایم اندکی نور بفرست...

یا اینکه مرا از این شب سیاه به صبح رنگی برسان...

یُخْرِجُهُم مِّنَ الظُّلُمَاتِ إِلَی النُّوُرِ

آنان را از ظلمت ها به سوی نور بیرون می برد

سوره بقره – آیه ٢٥٧

بزرگترین بزرگترینان

دور شو از این دنیا ...

تا بدانی این دنیا آن قدر هم که فکر می کنی بزرگ نیست...

و این را نیز باور کن  این دنیا و همه مخلوقات همه و همه از خداست...

الله اکبر...

و خدایا تو هستی بزرگترین بزرگترینان...

از یاد رفته

نکند ما را برده ای از یاد؟

آقا جان...